Niszczyciel ORP „Błyskawica” to polski skarb narodowy. Zbudowano go w latach 1935-1937 w angielskiej stoczni John Samuel White & Co. Ltd w Cowes. Strona polska obniżyła koszt okrętu o około 35%, dostarczając część niezbędnych do budowy materiałów z polskich fabryk.

W 1936 roku okręt wodowano, a w 1937 roku oddano go do użytku. Jego matką chrzestną została żona ambasadora RP w Londynie – Cecylia Raczyńska. Niszczyciel „Błyskawica” należał do grona najnowocześniejszych okrętów tego typu. Jego prędkość maksymalna wynosiła aż 39,6 węzłów, a przy tym cechowała go bardzo dobra zdolność manewrowa i silne uzbrojenie artyleryjskie. Jedynymi wadami okrętu były: niewystarczające uzbrojenie przeciwlotnicze oraz możliwość przepłynięcia jedynie 3500 mil morskich na jednym zapasie paliwa.

W ramach operacji „Peking” z 30 sierpnia 1939 roku, „Błyskawica”, wraz z innymi polskimi niszczycielami – „Gromem” i „Burzą”, eskortowała konwoje zaopatrzeniowe z Wielkiej Brytanii do Polski. 7 września 1939 roku polskie okręty zaatakowały u wybrzeży Anglii niemieckiego U-boota.

Od 1940 roku „Błyskawica” eskortowała norweskie statki, płynące do portów brytyjskich. 19 kwietnia okręty przeniosły się w rejon Narwiku, gdzie zestrzeliły dwa niemieckie samoloty. Pod koniec maja, w rejonie Dunkierki, „Błyskawica” zestrzeliła kolejny niemiecki samolot.

Po remoncie i przezbrojeniu, do 1942 roku okręt eskortował statki z Greenock do Reykjaviku (w tym także największy ówczesny statek pasażerski „Queen Elisabeth”).

W 1942 roku okręt przeniesiony został do Gibraltaru i brał udział (ze znaczącymi sukcesami) w desancie w Afryce Północnej. W czasie lądowania w Normandii 6 czerwca 1944 roku polski niszczyciel należał do zespołu osłaniającego rejon Kanału La Manche i Zatoki Biskajskiej. W nocy z 8 na 9 czerwca 1944 roku brał udział w zwycięskiej bitwie pod Ouessant (Ushant). Dostarczał także broń dla francuskiego ruchu oporu.

Swoją wojenną działalność „Błyskawica” zakończyła operacją Deadlight, rozpoczęta w listopadzie 1945 roku.

Straty załogi „Błyskawicy”, poniesione w czasie II wojny światowej wyniosły: 5 zabitych i 48 rannych podoficerów i marynarzy.

W maju 1976 roku niszczyciel ORP „Błyskawica” został przekształcony w okręt-muzeum, należący do Muzeum Marynarki Wojennej w Gdyni. Okręt cumuje na przedłużeniu Skweru Kościuszki przy Bulwarze Nadmorskim. Trasa zwiedzania wiedzie przez śródokręcie, pomieszczenia pod pokładem, wystawę historyczną, maszynownie i kotłownie, aż do części dziobowej, gdzie prezentowane są uzbrojenie artyleryjskie i urządzenia kotwiczne.

Na „Błyskawicy” eksponowane są:

• uzbrojenie artyleryjskie i broń podwodna, umieszczona na pokładzie
• wystawa oręża polskiego na morzu (w sumie 170 m2 ekspozycji, obejmującej: modele okrętów, broń, mundury, odznaczenia, bandery, proporce, elementy wyposażenia okrętowego, pomieszczenia załogi, radiostację okrętową)
• maszynownie i kotłownie (trasa zwiedzania prowadzi przez wnętrze jednego z kotłów parowych)

Okręt – Muzeum ORP „Błyskawica” zwiedzać można od wtorku do niedzieli w godzinach 10:00-12:30 i 14:00-17:00. We poniedziałki w godzinach od 10.00 do 16.15 można bezpłatnie zwiedzać Ekspozycję Plenerową Broni i Uzbrojenia Morskiego.

W 1987 roku niszczyciel ORP „Błyskawica”, jako jedyny okręt w dziejach polskiej Marynarki Wojennej, uhonorowany został Złotym Krzyżem Orderu Wojennego Virtuti Militari.